16/6/23

Ο Ανδρέας Συλλελόγλου εκ νέου υποψήφιος Δήμαρχος με τη Λαϊκή Συσπείρωση στο Μαρκόπουλο Μεσογαίας

 

Ανακοίνωση της Τομεακής Οργάνωσης Μεσογείων – Λαυρεωτικής και της Κομματικής Οργάνωσης δήμου Μαρκοπούλου του ΚΚΕ

 

Ο Ανδρέας Συλλελόγλου είναι 63 ετών, κάτοικος Πόρτο Ράφτη, πτυχιούχος της Ανώτατης Οικονομικής Σχολής Πράγας, συνταξιούχος Οικονομολόγος, νυν δημοτικός Σύμβουλος -για 2η φορά με τη Λαϊκή Συσπείρωση.

Είναι παντρεμένος με την Χριστίνα Συλλελόγλου – Γιώγα , συνταξιούχο Χημικό κι έχουν τρία παιδιά. Είναι μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και υποψήφιος της Πανεπιστημονικής επί σειρά ετών, όπως και μέλος της Ένωσης Λογιστών Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής – Ε.Λ.Ε.Π.Α


Περισσότερα »

14/6/23

Η Energy έκοψε το ρεύμα στο 2ο ΓΕΛ Μαρκοπούλου στο Πόρτο Ράφτη !



Καταμεσής των μαθημάτων, χωρίς προειδοποίηση να ανοίξουν ηλεκτρικά συρόμενες πόρτες για τα ΙΧ των καθηγητών, ή να προλάβουν να σώσουν στους υπολογιστές τις τρέχουσες εργασίες, η ιδιωτική εταιρεία κατέβασε, σήμερα Τετάρτη 14 Ιουνίου, τον διακόπτη !

Η ταλαιπωρία μαθητών και καθηγητών δείχνει την αναλγησία του Κεφαλαίου και αναδεικνύει τους κινδύνους και τα δεινά που έχουν φέρει οι πολιτικές απελευθέρωσης της Ενέργειας της ΕΕ, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ μαζί με όλα τα δεκανίκια τους!

Η Λαϊκή Συσπείρωση δήμου Μαρκοπούλου ζήτησε άμεση ενημέρωση από το δήμο για να λάβει την απάντηση ότι πρόκειται για γραφειοκρατικό πρόβλημα και ότι το ρεύμα σύντομα συνδέθηκε εκ νέου !

Περισσότερα »

6/6/23

Για την ψευδεπίγραφη Δημοτική Επιτροπή Ισότητας

 Ανακοίνωση


Σχετικά με την Τακτική Συνεδρίαση της δημοτικής Επιτροπής Ισότητας -σε υλοποίηση διατάξεων του νόμου 4604/2019 για την “προώθηση της ισότητας των φύλων και την καταπολέμηση της έμφυλης βίας” που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ :

 

Εργαλείο της πολιτικής της ΕΕ για τις γυναίκες

Πρόκειται για νομοθέτημα που ανακυκλώνει τις γνωστές «συνταγές» της ΕΕ περί «ίσης μεταχείρισης» και «ίσων ευκαιριών» για άνδρες και γυναίκες, της «ενσωμάτωσης της διάστασης του φύλου» στις δημόσιες πολιτικές, του «κοινωνικού διαλόγου» για την εξάλειψη ανισοτήτων και διακρίσεων στην εργασία, αλλά και της «επιβράβευσης» των επιχειρήσεων που ...προωθούν την «ισότητα». Θεσμοθετεί επίσης μια σειρά όργανα του κράτους και της τοπικής διοίκησης που θα ασχολούνται με τα ζητήματα αυτά.  

Σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα της παραπάνω διάταξης οι Επιτροπές Ισότητας  θα συμμετέχουν ενεργά στην υλοποίηση της πολιτικής της “ισότητας των φύλων” σε κάθε Δήμο  σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και των κυβερνήσεων.

  Τι όμως σημαίνει “ισότητα των φύλων” με βάση τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις; Σε καμία περίπτωση δε σημαίνει βελτίωση των συνθηκών εργασίας και ζωής των γυναικών.

Αντίθετα η “ισότητα” αποτελεί τον δήθεν προοδευτικό μανδύα για να κρυφτεί η αντιλαϊκή πολιτική και για να εξισωθούν προς τα κάτω τα δικαιώματα ανδρών και γυναικών.

Καταρχήν δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στο ζήτημα της ενίσχυσης της συμμετοχής των γυναικών στα Κέντρα Λήψης Απόφασης των Τοπικών Διοικήσεων.  Όμως η ποσόστωση με βάση το φύλο δεν μπορεί να εξασφαλίσει την καταπολέμηση των διακρίσεων σε βάρος της εργαζόμενης και άνεργης γυναίκας, γιατί αυτή εξακολουθεί να βιώνει μια ζωή χωρίς δικαιώματα, χωρίς ελεύθερο χρόνο.

Και  στις περιφερειακές και δημοτικές διοικήσεις, εκτός από την κυβέρνηση, την Ευρωβουλή,  και τη βουλή έχουν διακριθεί γυναίκες για τα αντιλαϊκά τους έργα. Επομένως αυτό που έχει σημασία είναι ποια πολιτική υπηρετούν, ποιανού συμφέροντα εξυπηρετούν οι γυναίκες στα κέντρα λήψης αποφάσεων: τις  ανάγκες των γυναικών του καθημερινού μόχθου ή τα συμφέροντα των επιχειρηματικών κολοσσών; Εξ άλλου, στο όνομα της ισότητας των φύλων καταργήθηκε η απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας για τις γυναίκες σε κλάδους της βιομηχανίας, ή εξομοιώθηκαν τα ηλικιακά όρια για τη σύνταξη, δικαιώματα που είχαν κατακτηθεί πριν από δεκαετίες με ταξικούς αγώνες ανδρών και γυναικών !

Αντίστοιχα, η εξίσωση των μισθών ανδρών και γυναικών, για την οποία γίνεται μεγάλη συζήτηση τα τελευταία χρόνια, δε σημαίνει και αυξήσεις στους μισθούς των γυναικών. Η “ισότητα” που συμφέρει τα κέρδη των επιχειρηματικών κολοσσών είναι το τσάκισμα προς τα κάτω των μισθών και για τα δύο φύλα. Πώς γίνεται αυτό; Μέσα από τη γενίκευση των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων και για το γυναικείο αλλά και για το ανδρικό εργατικό δυναμικό.

Αν ήθελαν οι κυβερνήσεις να εξασφαλίσουν ισότιμα δικαιώματα θα καταργούσαν το αίσχος των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Το ίδιο θα έκαναν  και οι δημοτικές αρχές. Δε θα στελέχωναν τις υπηρεσίες τους, στην καθαριότητα, στους παιδικούς σταθμούς, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό με εργαζόμενες που έχουν συμβάσεις με ημερομηνία λήξης, με μερική απασχόληση, με εκ περιτροπής εργασία, που είναι καταδικασμένες να εργάζονται χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας, χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, που ζουν σε καθεστώς τρόμου, είτε εξαιτίας του μισθού που δε φτάνει, είτε μπροστά στην επικείμενη απόλυση.

Οι γυναίκες συμβασιούχοι στην Τοπική Διοίκηση δυσκολεύονται να συγκεντρώσουν ακόμα και τα 200 ένσημα που επιβάλλει ο νόμος για να πάρουν το επίδομα και την άδεια μητρότητας.  Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που έφερε το εν λόγω νομοσχέδιο αρνήθηκε να δεχτεί το αίτημα του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, αλλά και εκατοντάδων εργατικών σωματείων για την κατάργηση της προϋπόθεσης της συμπλήρωσης τουλάχιστον 200 ημερών ασφάλισης προκειμένου να χορηγείται άδεια μητρότητας (κύησης-μητρότητας-λοχείας) από τον ΕΦΚΑ κι επέκταση της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας που χορηγεί ο ΟΑΕΔ σε εργαζόμενες –που σήμερα αποκλείονται, εφόσον δεν πληρούν την εν λόγω συνθήκη.

Οι Δήμοι, όπως και οι Περιφέρειες εξάλλου, αποτελούν θεσμούς του κράτους μέσω των οποίων  εκτός από την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα προωθείται η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών.

Ενισχύεται η πολιτική που καθιστά ατομική -οικογενειακή υπόθεση όλα όσα θα έπρεπε να είναι κοινωνικό δικαίωμα.

Η κρατική προστασία βρίσκεται πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες και λειτουργεί απλώς ως ένα «δίχτυ» για την εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας.

Ως αποτέλεσμα οι γυναίκες ακριβοπληρώνουν τις αναγκαίες ιατρικές επισκέψεις και διαγνωστικές εξετάσεις, τα φάρμακα, το προγεννητικό έλεγχο, τον παιδικό σταθμό, τη δημιουργική απασχόληση παιδιών, το εμβόλιο, τη λογοθεραπεία, την φροντίδα των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ. Όλα αυτά αντί να είναι κοινωνικά αγαθά που θα παρέχονται δωρεάν σε όλες και όλους  από το κράτος μετατρέπονται σε εμπορεύματα με ενδιάμεσους τους δήμους.

Ο ρόλος των Επιτροπών

Οι Δήμοι, ως θεσμός του κράτους που κινείται στις ευρωενωσιακές ράγες, θέλουν να αποδεχτούμε μια ζωή με «ευκαιρίες» αντί με σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα.

Αυτό σημαίνει σύγχρονες δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες και υποδομές Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, προσχολικής και  ειδικής αγωγής, αθλητισμού, πολιτισμού,   που θα είναι κατοχυρωμένες για όλες τις γυναίκες από το κράτος.

Σ’ αυτήν την υπόθεση έρχονται να συνδράμουν υποστηρικτικά και βοηθητικά οι Επιτροπές Ισότητας που συγκροτούνται  από το νόμο.   

 

Η δική μας στάση

Η συμμετοχή σ’ αυτές τις Eπιτροπές τοπικών μαζικών φορέων και ιδιαιτέρως  γυναικείων οργανώσεων που παλεύουν για τη γυναικεία ισοτιμία έχει ένα μόνο στόχο: την ενσωμάτωση τους στην πολιτική που ενισχύει τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών και διαιωνίζει τη γυναικεία ανισοτιμία.

Εμείς δε δίνουμε ούτε συγχωροχάρτι ούτε χείρα βοηθείας σε αυτή την πολιτική. Δεν  τη νομιμοποιούμε με τη συμμετοχή μας στις Επιτροπές Ισότητας των Δήμων. Ξέρουμε ότι η  συμμετοχή μας σε τέτοια όργανα αποδυναμώνει μέχρι και αναιρεί τη ριζοσπαστική και αγωνιστική μας  δράση.

Γνωρίζουμε ότι η  “ισότητα των φύλων” αποτελεί το φερετζέ της πολιτικής που έχει πάρει οριστικό διαζύγιο με τα ισότιμα δικαιώματα των γυναικών στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο, σε κάθε πλευρά της ζωής μας, καταγγέλλουμε την υποκρισία και αρνούμαστε να γίνουμε το δεκανίκι αυτής της πολιτικής.

 

Ιούνιος 2023

Περισσότερα »