8/6/21

Για το καλό των παιδιών μας..!

Σκέψεις ενός γονέα νηπίου σχετικά με το παραμύθι που μοιράστηκε από το Υπουργείο Παιδείας στα παιδιά μας.

 

Με χαρά πρόσφατα πήραμε στα χέρια μας ένα παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά που μοιράστηκε δωρεάν στα παιδιά μας με τίτλο: «Όχι δε θα μας μπείτε στη μύτη». Ένα γρήγορο ξεφύλλισμα και μια πιο σοβαρή ανάγνωση έπειτα αρκούν για να αποδειχτεί ένα ακόμα φιάσκο ανάλογο των μασκών και των παγουριών που μοιράστηκαν στα παιδιά μας στην αρχή της σχολικής χρονιάς.

 

Μετά από 15 μήνες πανδημίας και αλλεπάλληλων lockdown δε θα σταθώ τόσο στην καθυστερημένη προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας να εξηγήσει στα μικρά μας παιδιά όλες αυτές τις εξελίξεις σχετικά με την πανδημία του κορονοϊού που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Άλλωστε εμείς ως γονείς καθώς και οι δασκάλες-οι των παιδιών μας έχουμε προσπαθήσει να τους τα εξηγήσουμε αυτά εδώ και καιρό.

 

Από μεριάς λογοτεχνίας και παιδαγωγικής όμως (αν και όχι λογοτέχνης ή παιδαγωγός) αξίζει να σταθούμε στην ύστερη αυτή προσπάθεια και να δούμε αυτό το «παραμύθι» από μία άλλη κριτική ματιά:

Ø  Πρόκειται για ένα βιβλίο που αποθεώνει την ατομική λύση και τον απαράδεκτο εγκλεισμό των παιδιών στο σπίτι ως μόνο μέτρο προστασίας, παρουσιάζοντας μάλιστα μία τελείως στρεβλή πραγματικότητα για το πώς πέρασαν γονείς και παιδιά όλη αυτή την περίοδο της καραντίνας. Αλήθεια ο εγκλεισμός των παιδιών μας στο σπίτι (εν μέσω τηλε-εργασίας ή αναστολής της εργασίας για πολλούς από εμάς) κύλησε τόσο όμορφα και ομαλά όπως περιγράφεται στο «παραμύθι»;

 

Ø  Ταυτόχρονα, εμφανίζει την πανδημία του κορονοϊού ως ένα εξωφυσικό και εξωπραγματικό φαινόμενο (ως επίθεση των μυρμηγκοφάγων ενάντια στη Γη), διαστρεβλώνοντας κάθε ορθολογική προσπάθεια στη σκέψη των παιδιών να προσεγγίσουν την ύπαρξη και λειτουργία των ιών στη φύση. Το ότι κάποια από τα παιδιά μας είδαν συγγενείς και γνωστούς να νοσούν και να περνάνε δύσκολα με αυτό τον ιό πρέπει να παρουσιάζεται ως κάτι εξωπραγματικό, ως επίθεση εξωγήινων;

 

Ø  Προβληματισμούς γεννάει ακόμα και η εικονογράφηση του βιβλίου, κυρίως για τις πολύ φρικιαστικές - εκφοβιστικές εικόνες της. Σε μία εποχή που η χρήση της τεχνολογίας και του διαδικτύου ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία, πολλοί γονείς κάνουμε αγώνα να μην βλέπουν τα παιδιά μας φρικιαστικές – εκφοβιστικές εικόνες που μπορεί να σημαδέψουν την ευαίσθητη ψυχοσύνθεση τους. Σε αυτό, το αρμόδιο υπουργείο μας, πέτυχε ΔΙΑΝΑ!

 

Ø  Τέλος, δεν υπάρχει καμία λύτρωση των παιδιών μέσω του παραμυθιού αφού "επιστήμονες, ερευνητές, γιατροί, νοσηλευτές" έχουν μόνο μία ισχνή αναφορά στις τελευταίες σελίδες. Που πήγε το «και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα» που έχουμε μάθει να λέμε στα παιδιά μας στο τέλος κάθε παραμυθιού;

Είναι απαράδεκτο στον 21ο αιώνα κι ενώ όλες οι επιστήμες, η ιατρική, η φαρμακευτική η παιδαγωγική και τόσες άλλες ακόμα έχουν προοδεύσει τόσο πολύ, αυτό το βιβλίο να αντιπροσωπεύει την "προσπάθεια" του Υπουργείου Παιδείας να σταθεί δίπλα στα παιδιά σ' αυτήν την πολύ δύσκολη περίοδο.

 

Στην απέλπιδα προσπάθεια τους να κλίνουν τη φράση «ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ» σε όλες τις πτώσεις αξίζει να θυμηθούμε τις φωνές που έλεγαν τόσο καιρό ρεαλιστικά κι εφαρμόσιμα αιτήματα όπως 1) να «σπάσουν» σε ολιγομελή τα τμήματα των παιδιών μας, 2) το υπουργείο σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς (δήμους, περιφέρειες κλπ) να βρουν κτίρια, αίθουσες κλπ, 3) να γίνουν ΑΜΕΣΑ μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών και προσωπικού καθαριότητας, 4) να γίνονται δωρεάν επαναλαμβανόμενα τεστ στα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς με ευθύνη του ΕΟΔΥ (αλήθεια τα 2 τεστ τη βδομάδα γιατί έγιναν 1; ).

Δε χρειάζεται να θυμηθούμε και άλλα αιτήματα που έχουν ακουστεί αυτό το διάστημα εκτός εκπαιδευτικής κοινότητας όπως προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών, να φτιαχτούν ΜΕΘ, να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας της υγείας, να γίνονται ουσιαστικοί έλεγχοι στους χώρους δουλειάς, να πυκνώσουν τα δρομολόγια στα μέσα μαζικής μεταφοράς και άλλα πολλά.

ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ Η «ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ» ΘΑ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ.

Βρισκόμαστε στο τέλος της σχολικής χρονιάς και είναι άγνωστο ακόμα κατά πόσο  και πως έχουν επηρεαστεί τα παιδιά μας από την πανδημία του κορονοϊού και τις παλινωδίες της κυβέρνησης και του υπουργείου. Είναι άγνωστο αν θα έχουμε 4ο, 5ο «κύμα του κορονοϊού» και νέα μέτρα.

Η νέα χρονιά όμως πρέπει να μας βρει πιο ώριμους, πιο συνεπείς στις απαιτήσεις των καιρών. Πρέπει συλλογικά να ακουστεί η φωνή μας.

Για το καλό των παιδιών μας, για το καλό όλων μας!

Στη δε προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας να ωραιοποιήσει καταστάσεις με το μοίρασμα «παραμυθιών» σαν το προαναφερθέν η απάντηση μας πρέπει να είναι:

ΟΧΙ…ΔΕ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ!!!